H ειρήνη ξεκινάει με ένα απλό χαμόγελο.
Μητέρα Τερέζα.
Photo by Lesly Juarez on Unsplash.
Καλησπέρα σας,
Αυτό το τεύχος είναι αφιερωμένο στην μνήμη της Δημήτρας Ιορδανίδου, που δεν είναι πια κοντά μας. Θα ήθελα πολλά να μοιραστώ μαζί σας για την γλυκύτατη αυτή κοπέλα που είχα την ευτυχία να γνωρίσω προσωπικά όμως, σε αυτήν την φάση, μου είναι αδύνατο. Αντ’ αυτού μοιράζομαι μαζί σας το απόφθεγμα της Μητέρας Τερέζα για την ειρήνη που μπορεί να φέρει ένα χαμόγελο. Έτσι ήρεμο και γαλήνιο όπως ήταν το χαμόγελο της Δήμητρας…
…μοιράζομαι και ένα ποίημα:
Κάτω από τη σχεδόν πανσέληνο
ένας σχεδόν άνθρωπος
παλεύει το σχεδόν θηρίο του.
Στα δέκα χιλιόμετρα το φτάνει
στα δώδεκα το δαμάζει.
Στα δεκατέσσερα χιλιόμετρα ο σχεδόν άνθρωπος
και το σχεδόν θηρίο γίνονται σχεδόν ένα….
Ένας δρομέας!
Από εκεί και πέρα μήτε άνθρωπος μήτε θηρίο…
Μόνο δρομέας!~ Κώστας Πατίνιος, "Ο δρομέας".
Είναι πάρα πολύ σημαντικό κανείς να δουλεύει τον εαυτό του για να ισσοροπεί την ανθρώπινη με την θηριώδη φύση του. Είναι όμως κορυφαίο να μετατρέπει την θηριώδη ενέργεια σε σκοπό και να μεταλάσσεται σε κάτι καινούριο. Πιο ευγενικό, πιο χαρούμενο, πιο αγνό. Πιστεύω πως η Δήμητρα το είχε επιτύχει αυτό. Για αυτό και η έλλειψη της παρουσίας της κάνει ήδη τον κόσμο φτωχότερο.
“Όλες οι ευχές μου μαζί σου Δήμητρα. Θα σε θυμάμαι πάντοτε με σεβασμό και αγάπη.”
Τις θερμότερες ευχές μου σε όλους σας για υγεία και ασφάλεια.
Εις το επανιδείν,
Α.
ΥΓ: Κάθε τεύχος του newsletter, για το 2021 τουλάχιστον, θα δανείζεται τον τίτλο του από μία εμβληματική ταινία! Σε αυτό το τεύχος, σας παραπέμπω στην εξαιρετική Tideland του Terry Gilliam.
ΥΓ2: Ζητώ συγνώμη για την διακοπή της κανονικής ροής του newsletter. Υπόσχομαι να επανέλθω σύντομα με νέα ενδιαφέροντα πράγματα.